NAĞIL
Aytən NƏSİBBƏYLİ
13:30 / 20.04.2012
Bir uşaq düşünAnasızHələ ana laylası eşitməmişAnasını laylalara gömmüşYetim bir uşaq düşün.Kim bilirBəlkə neçə dəfəəlindən tutubqaçmısan da onunlaxəyalındadünyanınbilmirəm, haradasa varolduğu söylənilənolmazların olduğulimansız,yolsuzo itmiş şəhərinə.Röyalar sehriyləBir nağıl yaşamısanBəlkə də uydurmusanHə, uydurmusanUşaq vaxtıNənənin sənəUydurub söylədiyiO gülməli nağıllar kimi.“Sonda padşahGözəl kəndli qızını alır.Kasıb,Amma ağıllı kəndliPadşah olur”.Nə yaxşıydı uşaq olmaqUşaq olub özünüNağıl qəhrəmanı bilmək.Qırxotaqlı saray və sən.Və oyanmaqVə sonNağılsızÜç almasızSehrsiz birSon.Sənin sonun!GöyqurşağıBir gün çıxıb gedəcəm buralardanElə-beləSəbəbsizHeç kimə demədən.Bir göyqurşağı tapacamUzaqlarda.Rənglərini özüm boyayacam.Rənglərinə boyayacam özümü.Bir bahar var uzaqlarda,bilirəm.bir bənövşə var ki,əyilməyib boynu heç vaxt.əyməyib heç kəs.Bir yalanUyduracam özümə,Bir mahnı qoşacam.Bir gün çıxıb gedəcəm buralardan.MahnımaYalanıma“inanıb”gedəcəm.AğlaBir gün ağlamaq istəsən əgər,Ağla.Ağla.“ölüb” gedən o yazıq qızın ardınca ağla.Bir dəyəri oldu, bəlkə.Bir gün ağlamaq istəsən əgər,Eləcə boş-boşuna ağlaBir səbəbi olmadan.Bu dünyada səbəbini itirmişo qədər dərd var ki.Bir gün ağlamaq istəsən əgər,Ağla.Hönkür-höNkür,Dəli kimi ağla.Ağla, qoy bilməsinlərKimdi “dəli”Sən, yoxsa dərdin?Bir gün ağlamaq istəsən əgər,Ağla ...Səbəbini bilmədən ağla
Aytən NƏSİBBƏYLİBu yazı ( 184 ) - dəfə oxunmuşdur