Yaşamaq zamanı, yazmaq zamanı
ANAR
13:22 / 10.05.2012
Yaşamaq zamanı, yazmaq zamanıHər sözün, hər işin var öz dövranı,Çətin ayırasan yaxşı-yamanı.Yazıçı ömrünün iki vaxtı var –Yaşamaq zamanı, yazmaq zamanı.Qələmim yoruldu, yolundan azdı,Dünyanın dərdi çox, sevinci azdı.Tale acısını alnıma yazdıYaşamaq zamanı, yazmaq zamanı.Həyat çərçivəsi nə yaman darmış,Uzun illərin də bir sonu varmış.Yaşamaq zamanı bitmiş, qurtarmış,Çatmış yaşamaqdan yazmaq zamanı.28 mart 2012Qafiyəsiz şeirGecə saat ikidəbu zil zülmət şəhərdəqaranlıq bir binadaaltıncı mərtəbədəyalnız bir pəncərədənişıq süzülüb gəlir.O pəncərə ardındaKim var, nə var görəsən?Heç kəs oxumayacaqəsərini yaradanyuxusuz bir yazarmı?Yüz dəfə deyilənitəkrar-təkrar işləyənyorulmaz bir alimmi?Ya bəlkə də işıqdasevişməyi xoşlayanaşiqlər-məşuqlarmı,ya balasın itirmiş,yuxusu ərşə çıxmıştəsəllisiz anamı?Ya içki məclisindəvaxta məhəl qoymayankefcillərmi, rindlərmiya bəlkə qaranlıqdaneymənən bir tənhamı?Günlərin bir günündəBu göydələn binanınLiftsiz pillələriyləMən töyşüyə-töyşüyəQalxacam işıq gələnAltıncı mərtəbəyəQapını döyəcəyəmAçacaqlarmı, bilməm.Ya qapını döymədənEnəcəyəm aşağı.Yenə hər gecə yarıSeyr etməkçün həyətdənişıqlı pəncərəniAgah olmadan heç vaxtOnun məşum və mübhəmməchul, gizli sirrinə,ömrün sonuna qədərhər gecə baxacağamişıqlı pəncərəyə,Ta bir gecə qəfildəno işıq keçənəcən,ya mən keçinənəcən.7 may 2012
ANARBu yazı ( 227 ) - dəfə oxunmuşdur
